لیتیوم بروماید پایه کرومات 55% هانچانگ کره

لیتیوم بروماید یک نمک جاذب رطوبت است. یون لیتیوم در محلول لیتیوم بروماید با مولکول های آب پیوند قدرتمندی تشکیل می دهد که باعث ایجاد اثر جذبی لازم برای کارکرد چیلر می گردد. غلظت مورد استفاده لیتیوم  در چیلرهای جذبی بین ۵۸ تا ۶۲ درصد است. این محدوده بیشترین کارایی را برای جذب بخار فلش ایجاد می کند. ابن ماده بسیار خورنده است و می تواند فلزات مختلفی را که در چیلرهای جذبی به کار میروند، تخریب نماید. تنظیم شیمیایی محلول وکنترل خوردگی به منظور جلوگیری از بروز اشکال در تجهیزات اهمیت زیادی دارد.

محلول لیتیوم بروماید استفاده شده در چیلرهای جذبی می بایست متناسب با شرایط کاری دستگاه بوده و فاقد ناخالصی‌های مضر باشد.

محلول لیتیوم بروماید که به عنوان ماده جاذب در چیلرهای جذبی استفاده می گردد، در مجاورت هوا دارای خاصیت خورندگی بوده و در صورت نفوذ هوا به داخل چیلر می تواند باعث خوردگی شدید سطوح آهنی و مسی داخل دستگاه شود که علاوه بر آلوده شدن محلول به ذرات معلق زنگ آهن، در موارد حاد ممکن است باعث سوراخ شدن بدنه دستگاه نیز گردد.”  لذا با اضافه نمودن مقدار کمی ماده ضد خورندگی لیتیم مولیبدات LiMo O و یا لیتیوم کرومات LiCr O به محلول، خاصیت خورندگی آن تقلیل یافته و یک لایه محافظ روی سطوح داخلی دستگاه ایجاد می گردد. ماده ضدخورندگی LiMo O4 بتدریج در حین کارکرد دستگاه تجزیه می گردد و خاصیت اولیه خود را از دست می دهد. لذا می بایست مقدار آن در محلول لیتیوم بروماید در ابتدای هر فصل یا پس از 4000 ساعت کارکرد دستگاه اندازه گیری گردد و در محدوده مجاز قرار گیرد. ضمناً سطح قلیایی بودن محلول نیز از نظر خورندگی سطوح داخلی می بایست در محدوده استاندارد قرار گیرد که حداقل خوردگی سطوح داخلی تضمین گردد.حذف ذرات معلق و ترکیبات آهنی و مس موجود در محلول معمولاً با روش تراسب یا با استفاده از فیلترهای online انجام می پذیرد.